De Broers Geboers

Compagnie Cecilia - Arne Sierens

Marnix Geboers komt uit het prison. En ‘t ziet er niet goed uit: zijn vrouw is nu met een andere vent, moeder ligt in ‘t ziekenhuis en zijn jongste broer Ivan, verkleed als vrouw, voelt zich niet goed in zijn vel. Wanneer vader André na jaren dan ook nog eens totaal onverwachts opduikt en de Rus Andreï, de nieuwe vriend van hun ma, zijn intrek neemt in de overbevolkte woonst, slaan bij onze Marnix de stoppen door: ‘t is al ‘doodkloppen’ wat de klok slaat. Gelukkig is er nog de moedige mémé die de boel recht probeert te houden.

Vintage Arne Sierens met kleppers als Sebastien Dewaele, Marijke Pinoy, Tom Ternest, Wouter Bruneel en Wim Willaert. Hilarisch, maar ook aandoenlijk.

Theatermaker Arne Sierens sprokkelde in volkswijken ware getuigenissen bijeen en schreef met De broers Geboers een straffe serie ‘aantekeningen uit het ondergrondse’. Hij schetst een raak portret van een marginaal gezin dat door deze moderne maatschappij zonder ophouden in de zak wordt gezet: ’t zou om te lachen zijn, moest ‘t niet om te schreien en zo vreselijk waar zijn. 

Haast twintig jaar na de eerste opvoering blijft De broers Geboers razend actueel. Het stuk legt de vinger op de vicieuze cirkel waarin mensen aan de rand zo vaak belanden. 

Vlaams theater pur sang: rauw en heftig, maar ook schrijnend. Hilarisch, maar ook aandoenlijk, pijnlijk maar ook hartverwarmend.

Een oh zo menselijk stuk grotesk toneel.
Tijd voor een herneming met een geweldige cast.

Inleiding om 19.30 uur in de polyvalente zaal.

Credits

tekst en regie: Arne Sierens
spel: Wouter Bruneel, Sebastien Dewaele, Marijke Pinoy, Tom Ternest, Wim Willaert
scenografie: Guido Vrolix
kostuums: Ellen Kromhout
techniek: Saul Mombaerts
fotografie: Kurt Van der Elst
ontwerp affiche: Mario Debaene
productiecoördinatie: Marianne Cattoir
productie: Compagnie Cecilia

“De broers Geboers blijkt zo een degelijk huiskamerdrama dat het ene moment ontroert en het andere moment een haast epische adem blaast” 

“Sierens zet iets neer dat nog niet gezien is: theater dat op het eerste niveau grappig lijkt en is, maar dat vervolgens dwars door je ziel snijdt en je nog dagen lang achtervolgt”