De Vijfde van Ludo

Frank Focketyn, Evgenia Brendes & Philippe Thuriot

Inleiding om 19.30 uur in de polyvalente zaal

‘Meneer? Ik ga even door uw papieren, goed? Van Beethoven? Cool zeg… is dat niet die van die muziek?!’ 

Die van die muziek… daar gaan we weer. Al van kindsbeen af hangt de schaduw van z’n gevierde oudovergrootoom over Ludo. Ludwig van - de grote Duitse componist. Een naam die deuren opent zou je denken. Achterachterachterkleinneef Ludo is echter een mislukte, verslagen man. Geen familie, gescheiden, muziekcarrière onbestaande. Opgevist uit het kanaal, met een delirium, ontwaakt Ludo in opvangcentrum ‘Het Beloofde Land’, een accordeon en wat partituursnippers als enig bezit.

Hoe vriendelijk de über-positieve verpleegster Stacey hem ook bejegent, Ludo reageert niet. Hij houdt zich doofstom. “Ik zeg niks. Ik staak.” Een leven genegeerd is hij niet van plan nu mee te werken. En al zeker niet met zo’n schelle emoe als Steesieweesie. Patiënt en verzorgster lijken elkaars volstrekte tegenpolen. Zodra hij de kans ziet, probeert Ludo zich van kant te maken. Maar zelfs daar slaagt hij niet in. ‘Ik hoor mama al vanuit d’r graf: “Ludo, zelfs sterven mislukt!”’ 

Componeren, dat was Ludo’s grote droom; de verklanking van z’n ziel delen en dat mensen daar naar zouden luisteren. Je wilt als mens toch gehoord zijn geweest? Ambitieus; en al zeker met zo’n beroemde achternaam. Want of we nu willen of niet, onze stamboom brengt verwachtingen met zich mee. Soms ten goede, in Ludo’s geval blijkbaar niet. In z’n kamertje van eenzame opsluiting overschouwt hij het resultaat: zestig jaar frustratie en maar vier composities, aan flarden gescheurd. Zijn privéleven ligt nog meer aan diggelen, alleen pijnlijke herinneringen en desillusies kwellen de man. Maar Ludo zal de confrontatie met zijn verleden móeten aangaan wil hij krijgen waar hij zo naar verlangt: rust.            

Niemand kan voorzien dat Stacey en haar nieuwsgierige zoontje Alex hier een onmisbare rol in zullen spelen en dat Ludo al z’n krachten tezamen zal moeten rapen om nog één nieuw stuk te schrijven: Requiem, opus 5. Het zeemzoete gezegde ‘scherven brengen geluk’, is dan misschien toch niet zo naïef. 

‘De Vijfde van Ludo’ is een voorstelling geïnspireerd door Ludwig van Beethoven, over onvervulde dromen en doof zijn voor elkaar. De toeschouwer wordt meegesleurd in de emotionele rollercoaster van twee eenzame mensen op zoek naar een klein beetje liefde en geluk in een keiharde wereld die nooit naar hen luistert. Deze muzikale dramedie vol menselijk gestuntel en donkere humor belooft ook wat troost: ‘Want Ludo, wij hebben altijd nog de muziek!’.

Trailer 1

De cast

Frank Focketyn (°1960) is een iconische acteur in Vlaanderen. Hij studeerde in 1986 af aan het Conservatorium van Antwerpen bij Dora Van der Groen. Focketyn wordt bekend bij het grote publiek via tv-programma’s als Vaneigens, In de Gloria, de Ronde, Booh, Clan, Chaussée d’amour, Tytgat Chocolat en Kafka.  Frank speelde in films: Any way the wind blows, Man van staal, A dirty mind, Los, De duistere diamant, Firmin, Het varken van Madonna, de animatiefilm ZOOks. Zijn theatercarrière start bij Het Gezelschap van de Witte Kraai en hij speelt bij BMCie, Internationale Nieuwe Scène, figurentheater FroeFroe, Het Zuidelijk Toneel, KVS en Cie de Koe met zijn eerste regie-opdracht De slag van Glottis. Hij speelde bij hetPaleis/De Tijd, Bronks, het Toneelhuis en NTGent waar hij meewerkte aan twee producties: Lam Gods, geregisseerd door Milo Rau en Black door Luk Perceval. In het seizoen 2018-2019 was Frank Focketyn te zien in JR, de coproductie van FC Bergman met NTGent, KVS, TH/Olympique Dramatique. In 2021 zal hij meespelen in Het Narrenschip.

Evgenia Brendes (°1989) behaalde in 2014 haar Masterdiploma Acteren aan het Conservatorium van Antwerpen. Nadien was ze te zien in verschillende theaterproducties, o.a Medea (2014) van Toneelgroep Amsterdam, De Kersentuin (2015) van tgSTAN, Onschuld (2017) van de Roovers, King Lear (2017-2018) en Dounia B (2019-2020) van hetpaleis en Drie zusters (2019) van Zuidpool. In 2016 richtte ze, samen met voormalige klasgenoten Jonas De Vuyst en Simon Lemmens, een eigen theatercollectief De Erfgenamen op. Daarvan waren reeds drie voorstellingen te zien: The Man with the Beard (2016), Exiles (2017) en The Picture of Dorian Gray (2018). Ook speelde ze mee in beide seizoenen van Over Water, een TV serie van Tom Lenaerts, waar ze de rol van Ella Goes vertolkte. In 2020 kreeg Evgenia op het Belgische theaterfestival de prijs van ‘Beste prestatie theateractrice’ voor de kindervoorstelling Dounia B.

Phillipe Thuriot (°1968) werd van jongs af in het café van zijn ouders ondergedompeld in muziek en hier ontstond zijn liefde voor accordeon. Na een omweg via viool en klarinet studeerde hij af aan het Koninklijk Muziek-conservatorium van Kopenhagen bij Mogens Ellegaard. Hij werkte mee aan de dansvoorstellingen La Tristeza Complice (1996), Pitié (2008) van het internationale dansgezelschap Les Ballets C De la B van Alain Platel en Sehnsucht van Koen Augustijnen en het Staatstheater van Mainz. Hij speelde met grote namen uit de internationale jazzscène waaronder Steve Houben, Charles Loos, Aka Moon, Tcha Limberger, Ellery Eskelin, René Lussier, Marc Feldman en Uri Caine. In 2015 nam hij de Goldbergvariaties van J.S. Bach op voor het label Warner Classics/Klara. In 2018 werd Philippe uitgenodigd als gast bij het Brussels Jazz Orchestra, voor een tournee met de muziek van Maria Schneider. Hij speelde kamermuziek in orkestverband met ensembles zoals BRT filharmonie, Oxalys, Het Collectief, Il Gardellino (olv. Marcel Ponseele), Ictus, Klangforum Wien met de wereldcreatie van de Opera Pinocchio van P. Boesmans/J. Pommerat in Aix-en Provence, Brussel (De Munt), Dijon en Bordeaux. 

Thomas Janssens (°1988) studeert in 2011 af aan de masteropleiding Drama Acteren aan AP Hogeschool Conservatorium. Naast film en TV werk is Thomas een theaterman, als speler en maker, met voorstellingen als As you like it (2006) – Toneelhuis, Peter Seynaeve. THIERRY (2007) - JAN, Peter Seynaeve. Veldwerk (2012) - DETIJD, Lucas Vandervost. Winterlicht (2011) - DETIJD, Lucas Vandervost. De Laatste Reis Van Donald Crowhurst (2015) - DETIJD, Lucas Vandervost. Recht zal zijn wat ik zeg (2013) - MALPERTUIS, Piet Arfeuille. Lenz (2014)-MALPERTUIS, Piet Arfeuille. Closed Curtains (2014) MALPERTUIS, Piet Arfeuille. Dood van een handelsreiziger (2016) - TAARSENAAL, Michael De Cock, You may now kiss the bride (2014) - B12. Lost Boys (2017) - B12 en HETGEVOLG. Kind van de Zon (2015) – MAELSTROM. Brief aan mijn Kind (2016) – MAELSTROM, Het Koninkrijk Van Henry Darger (2019) - MALPERTUIS en TARSENAAL, Mokhallad Rasem. De Kleine Prins (2020) -  eigen creatie met Lynn Van Royen en Peter De Graef en De reuzendoder van Ernest Hemingway (2021) - eigen creatie met Clara Cleymans, Dahlia Pessemiers-Benamar, Mieke De Grootte, Eliza Stuyck en Geert Van Rampelberg.

Robert Groslot (°1951) studeerde piano aan Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. In 1974 won hij de Alessandro Casagrande pianowedstrijd (Terni, Italië), en in 1978 werd hij laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano. Na deze onderscheidingen ondernam hij verschillende concertreizen en was hij actief op het vlak van kamermuziek. Bij aanvang van zijn carrière geeft hij pianolessen, aanvankelijk aan het Lemmensinstituut in Leuven, nadien aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en tevens een tijdlang aan het Utrechts Conservatorium. Aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen, waar hij van 1996 tot 2001 artistiek directeur was, doceerde hij behalve piano ook kamermuziek. Enkele jaren na de Elisabethwedstrijd richt Groslot zich eveneens op dirigeren. Vanaf 1986 dirigeert hij het Nieuw-Vlaams Symfonie-orkest. In 1991 richt hij dan het symfonisch orkest Il Novecento op. Vanaf 2009 is Robert Groslot zeer sterk gericht op het componeren. Op vier jaar tijd ontstaan 16 concerto’s en een groot aantal kamermuziekwerken. Zijn brede ervaring met het grote repertoire als pianist en als dirigent vormde de perfecte voedingsbodem voor zijn compositiefilosofie.

Trailer 2

Credits

> concept: Ralph Broos > tekst, regie: Thomas Janssens > muziek: Ludwig van Beethoven > composities: Robert Groslot > spel: Evgenia Brendes, Frank Focketyn, jongetje 
> accordeon: Philippe Thuriot > vormgeving: Simone Eggen > kostuums: Erika De Bondt > geluid, licht: Iben Stalpaert > fotografie: Jan Allaerts > grafische vormgeving: Toon Van Wemmel > dop: Wim Dickens > video: Dieter Allaerts > casting: Ann Willems > productie: La Volta

> met de steun van De Werf, Aalst > met dank aan cc De Kern, Wilrijk
> deze productie kwam tot stand met de steun van de Tax Shelter maatregel van de Belgische Federale Overheid.

Voordelig genieten van de theater voorstellingen in Het Perron?!

Dat kan via onze theaterreeks!

In de theaterreeks geniet je van 8 theatervoorstellingen voor de scherpe prijs van 88 euro

Alle informatie over de theaterreeks en de voorstellingen kun je vinden via deze link