Slachtinge
Het Eenzame Westen
Wanneer de elfjarige Ferdinand leeftijdsgenootje Bruno met een stok twee tanden uit de mond slaat én daarbij geen berouw toont, moeten de volwassenen praten.
Dat vinden de ouders van het slachtoffer. Dus komen de twee koppels samen om op een beschaafde manier te zoeken naar oplossingen. Een formaliteit. Ze zijn immers ruimdenkende, fatsoenlijke mensen. Politiek correct ook. En verstandig.
De glazen worden voller en weer leger en de gezelligheid slaat gauw om. Wanneer de situatie volledig escaleert, lijkt beschaving ver te zoeken en wordt de menselijkheid wel erg stevig gerelativeerd.
Messcherpe dialogen en vuistharde humor zorgen voor een komedie waarin kleine, menselijke drama’s uitlopen in hilarische, bitterzoete taferelen…
Én in het West-Vlaams... naar ‘Dieu du Carnage’ van Yasmina Reza.
Credits
spel: Maaike Cafmeyer, Lien De Graeve, Mathias Sercu en Tom Ternest
regie: Yahya Terryn
dramaturgie: Annelies Vancraeynest
scenografie: Giovanni Vanhoenacker
productie, licht en geluid: Bram Vandeghinste
kostuums: Anne Demeere