Een zanger moet trachten pijn te verzachten
Guido Belcanto
30 jaren van een leven vol muziek en hartstocht, hoog tijd dus voor een overzicht van dit uitzonderlijke artistieke palmares. Een muzikale schatkamer zal op 19 oktober in Het Perron haar deuren openen. Een schatkamer die zelfs de meest doorwinterde fans met verstomming zal slaan.
Het allermooiste wat je op een podium kan zien is een veteraan die het nog kan, een oudere artiest die nog fier overeind staat en geen karikatuur van zichzelf is geworden. Zo iemand wil ik zijn.
Toen Guido Belcanto in 1989 na Christus zijn debuutplaat 'Op zoek naar Romantiek' uitbracht, maakten Vlaanderen en Nederland kennis met een zanger die in niets te vergelijken viel met alles wat er tot dan toe bestond in het Nederlandstalige chanson. Critici en journalisten braken zich het hoofd over deze man en slaagden er niet in om hem in een vakje te stoppen. Waar kwam deze exotisch ogende figuur vandaan en hoe moest zijn muziek gedefinieerd worden?
Belcanto's muziek klinkt tijdloos en zo is ook zijn thematiek: hij is de zanger van liefde, lust en leed, de troubadour der gebroken harten, de apostel van de romantiek, onze enige, echte en waarachtige zanger van het levenslied. Waar hij in den beginne nog voor veel controverse zorgde, zijn de meningen ondertussen eensluidend geworden: Guido Belcanto is een stroming op zich, hij is de belichaming van het levenslied.
Credits
gitaar, accordeon, piano: Lieven Demaesschalck
gitaar, banjo, lapsteel: Geert Hellings
viool, mandoline: Andries Boone
bas: Nicolas Rombouts
drums, percussie: Maarten Moesen
piano, saxofoon: Tom Callens
