Sporen | Open Sites

Brandon is een jonge multidisciplinaire kunstenaar, die in het vierde jaar IDM zit in ARTS² in Bergen. Als grafisch ontwerper stelde hij zich open voor 3D en geluid om te evolueren op audiovisueel gebied. Hij is sterk geïnteresseerd in cymatica, een manier om geluidsverschijnselen zichtbaar te maken. Het is een praktijk die steeds
meer wordt erkend als onderdeel van kunst en wetenschap.

Met “Wavelab” wil de kunstenaar geluidsverschijnselen zichtbaar maken op basis van opnames gemaakt tijdens een wandeling langs de Ieperse vestingen. Het is een manier om een ruimte in te nemen en tegelijkertijd fictie in de realiteit te importeren. Coldebella doet dit met behulp van lichtprojecties en een spiegelspel dat patronen in beeld brengt die worden gegenereerd door geluidsfrequenties in het water. Het project wordt visueel gepresenteerd in een vorm die zowel experimenteel als wetenschappelijk is.

Wavelab is een werk dat evolueert in de tijd en volgens de context waarin het wordt tentoongesteld of gecreëerd. “Le son de l’eau d’Ypres” is de tweede versie van Wavelab. De eerste werd tentoongesteld bij Mac’s in Hornu. De tweede versie kunt u zien in de ijskelder.

Meditation Place is een ovaalvormige installatie, gemaakt uit drijfhout, hout en takken. Na de eerste ervaringen met corona besliste Rumen Dimitrov om een plaats/tempel te creëren in het park waar mensen zich even kunnen afzonderen. In het midden van de tempel is er plaats op de troon voor één persoon. Ga even op de troon zitten, ontspan en voel je één met de natuur.

De textiel-installatie ‘Solidarity Sky’ bestaat uit honderden digitale luchtfoto’s afkomstig uit het virtuele kunstwerk - Solidarity Sky. Dit kunstwerk kwam tot stand als een reactie op de wereldwijde coronacrisis en had als doel mensen samen te brengen.

Tijdens de eerste COVID-19-lockdown in 2020 nodigde het kunstenaarsduo (Anne Fehres en Luke Conroy) lokale, nationale en internationale gemeenschappen uit
om eigen luchtfoto’s bij te dragen aan de grote virtuele hemel - Solidarity Sky. Dit werd een ontmoetingsplaats van mensen van alle leeftijden en nationaliteiten. Meer dan 1200 foto’s vanuit 80 verschillende landen van over heel de wereld werden doorgestuurd.

Bij de ontwikkeling van Solidarity Sky raakten de kunstenaars geïnspireerd door een citaat uit het dagboek van Anne Frank: ”Ik keek uit het open raam...over alle daken tot aan de horizon, die zo lichtblauw was, dat de scheidingslijn niet duidelijk te zien was. Zolang dit bestaat, dacht ik, en ik het mag beleven, deze zonneschijn, die hemel waaraan geen wolk is, zolang ditn bestaat kan ik niet treurig zijn.”

‘Solidarity Sky’ staat symbool voor solidariteit en vertrouwen in de toekomst. De kunstenaars nodigen het publiek uit om plaats te nemen onder het werk en op te kijken naar de lucht. Door te kijken door de verschillende stukken textiel naar de werkelijke lucht erboven, zal het werk versmelten met haar omgeving. De ervaring zal
voortdurend veranderen terwijl de wind en zon verschuiven in een spel van beweging en licht.

De symptomen van door de mens geïntroduceerde milieu- en klimaatveranderingen zijn vandaag niet meer te bagatelliseren: overstromingen, hittegolven, watertekorten, luchtverontreiniging, smeltende ijskappen, … Geen andere soort kan er meer prat op gaan dat zij dermate succesvol is in het naar de verdommenis
helpen van haar eigen ecosysteem. En dat van alle medebewoners op deze planeet.

Het is duidelijk dat de relatie tussen mens en natuur aan een fundamentele herziening toe is. In die context is het bijna een morele plicht om terughoudendheid aan de dag te leggen bij het ontwerpen van een kunstwerk dat te midden van de natuur zijn plaats zoekt. Dit artefact wil daarom niet de natuur overheersen maar de
waarneming van de mens – het publiek – oriënteren naar die aanwezige natuur. De focus ligt zo op het waarnemen, het ervaren en waarderen van de natuur
zelf. Het kunstwerk is daarvoor de katalysator.

De essentie van het kunstwerk is vooraf al aanwezig op de locatie: de bomen, de groene planten, de lucht en het zonlicht. De artistieke ingreep in de natuur wil de waarneming daarvan accentueren door middel van een visuele distorsie. Dubbelzijdige spiegels reflecteren de plantengroei in alle richtingen. In de spiegels zijn gaten gelaten. De passant kijkt doorheen de constructie en heeft zicht op het groen in de achtergrond terwijl tegelijkertijd op de voorgrond de natuur rondom weerkaatst wordt. De natuur is de visuele hoofdrolspeler. ‘Panaturama’ is een samentrekking van de woorden panorama en natuur.

De Aarde: we zijn allemaal betoverd door die buitengewone foto’s van onze prachtige blauwe planeet gezien vanuit de ruimte. En toch, ondanks de inspanningen van
talloze moedige en wakkere individuen, blijven de acties van een groot deel van de mensheid de ecosystemen vernietigen waarvan ons eigen bestaan afhankelijk is.

Maar er is nog hoop voor ons. Als we de situatie kunnen bekijken vanuit een gezichtspunt van waaruit we duidelijk de noodzaak kunnen zien om deze vernietiging een halt toe te roepen, zullen we het leven op aarde een kans geven om voldoende te regenereren zodat we kunnen overleven.

“Het is, net als bepaalde religieuze gebouwen of monumentale sculpturen, - in zekere zin - een artefact dat de plaats, de omgeving heiligt waarin het
is geïnstalleerd.”

De witte kleur accentueert de visuele waarneming van de takken, het blauw verwijst naar de hemel, het oneindige. De allegorie is een figuur waarmee men een idee, een begrip of een thema uitdrukt, of een thema vertegenwoordigt door een metafoor, een personificatie, een beeld of meer in het algemeen een concrete vorm. Met andere woorden, de allegorie is een concrete weergave van een abstract idee. Het gebruikt één of meer symbolen die één of meer begrippen overbrengen. Het voorgestelde beeldhouwwerk is een kunstwerk in situ, het is een allegorie van de omgeving waarin het zich bevindt.

In een monumentale boom brengt Bart Ensing de verbinding tot stand tussen het verleden en de toekomst, tussen de zwaarte en het licht. De boom op de vestingen is stevig geworteld in de geschiedenis van de stad. Vanuit deze geschiedenis, deze aarde, groeit de boom naar het licht. De kunstenaar accentueert deze groei met draden die gespannen worden tussen de takken en de grond. Er ontstaat een spannend ritme van draden dat de bezoeker anders naar de boom laat kijken en tegelijk meditatief werkt.

Al werkend verbindt Ensing zich met de locatie en ontstaat verdere inspiratie. Kan hij elementen uit de geschiedenis integreren in de draden? Lukt het hem om met draden te reiken naar het licht? Geeft het contact met het publiek hem inspiratie voor vernieuwende wegen?

Het anker en reddingsvesten worden gebruikt als symbolen: de eerste is een symbool van hoop en veiligheid, het tweede een symbool van redding.
Het anker doet ons denken aan een schip, een haven. De reddingsvesten doen ons denken aan moeilijk momenten. Aan bewegingen, migratie van mensen om verschillende redenen, niet in de laatste plaats door oorlog. Het goed uitgegooid anker duidt op veiligheid, een veilige haven, een havenplaats waar je kunt gaan hopen
op een beter heden en een betere toekomst.

Nathalie Maufroy is een Belgische multidisciplinaire kunstenaar. Opgeleid als scenograaf ontwikkelt Nathalie nu visueel en plastisch werk. Ze maakt vooral video-installaties die spelen met het dagelijks leven. Ze doet kortstondige stedelijke interventies en maakt sculpturen waarin het lichaam samengaat met architectuur. Ze gaat daarbij spottend op zoek naar raakpunten en breukvlakken tussen de mens en de stedelijke omgeving waarin hij zich beweegt. Steeds meteen verlangen om het dagelijks leven door elkaar te schudden, richten haar projecten zich vaak op creatie in die openbare ruimte en op het centraal stellen van de banaliteit van alledaagse zaken.

Ze presenteert hier een creatie aangepast aan de site: Panorama - Surrealist Human Nature is een reeks fotografische installaties voor telescopen met verschillende
panorama’s die de wandeling rond de vestingen door andere ogen laat zien en een historische, surrealistische of futuristische visie op het landschap geven.